یاس کبود

♦ویژگی های يک نامزد اصلح از نگاه رهبرم معظم انقلاب این ها را به خاطر داشته باشیم و درست انتخاب کنیم 
#نشر_حداکثری

#انتخابات_مجلس 

#درست_انتخاب_کنيم

حرفهای من و مادرم ❤️   
 أَمَنْ یُجیِبُ المُضْطَرَ
     إِذَا دَعَاهُ وَ یَکْشِفُ السُوء
دعــــایمان؛
تنها با آمین | تو | از نردبانِ اجابت،
 بالا می رود!..
مـــادر!
می دانی که ما چند فاطمیه…..
در انتظار !
و او چند فاطمیه….
در اضطرار است !

مادر خودت برای ظهور دعا کن

حاج حسین یکتا:

هرگاه مایل به #گناه بودی این

سه نکته را فراموش مکـن:
⇦ خـــــدا می ‌بیند

⇦ مـــلائک می‌ نویسد

⇦ در هر حال مـــرگ می ‌آید.
#حواسمون_به_اعمالمون_هست؟!
✔️ شهدا حواسشون به اعمالشون بود.

????
✅شخصی به پسرش وصیت کرد که پس از مرگم جوراب کهنه ای به پایم بپوشانید، میخواهم در قبر در پایم باشد. وقتی که پدرش فوت کرد و جسدش را روی تخته شست و شوی گذاشتند تا غسل بدهند، پسر وصیت پدر خود را به به عالم اظهار کرد، ولی عالم ممانعت کرد و گفت: طبق اساس دین ما ، هیچ میت را به جز کفن چیزی دیگری پوشانیده نمی شود! 
✍ولی پسر بسیار اصرار ورزید تا وصیت پدرش را بجای آورند، سر انجام تمام علمای شهر یکجا شدند و روی این موضوع مشورت کردند، که سر انجام به مناقشه انجامید … در این مجلس بحث ادامه داشت که ناگهان شخصی وارد مجلس شد و نامه پدر را به دست پسر داد، پسر نامه را باز کرد، معلوم شد که نامه (وصیت نامه) پدرش است و به صدای بلند خواند:
?پسرم! میبینی با وجود این همه ثروت و دارایی و باغ و ماشین و این همه امکانات و کارخانه حتی اجازه نیست یک جوراب کهنه را با خود ببرم. یک روز مرگ به سراغ تو نیز خواهد آمد، هوشیار باش، به تو هم اجازه یک کفن بیشتر نخواهند داد. پس کوشش کن از دارایی که برایت گذاشته ام استفاده کنی و در راه نیک و خیر به مصرف برسانی و دست افتادگان را بگیری، زیرا یگانه چیزی که با خود به قبر خواهی برد همان اعمالت است.

نامت که می ‏آید…

نامت چه آسان بر لب‏ها می‏نشیند و یادت، چه داغ‏ها بر دل‏ها می‏نشاند. نامت که می ‏آید، ذهن‏ها لحظه‏ های درنگ را می‏دوند و… می‏روند به کوچه‏ ای گم شده و متروک و تنها انگار می‏بینند تو را؛ با جامه‏ ای رنگین و سرخ فام، از خون و خاک. بازویی کبود ـ که هماره بوسه‏ گاه پدر بود. 

نامت که می‏ آید، فرشته‏ ها می‏ آیند به شاعران الهام دهند، تا از تو حرف بزنند. بَعد، شعرها را می‏برند به آسمان. خاک، حرفِ تو را نمی‏زند و خاکیان. اصلاً نمی‏توانند از تو حرف بزنند. فقط می‏ مانند چاه‏ها، که آنها را هم، علی علیه‏السلام هم‏رنگ آسمان‏ها کرد. این همه، نشانِ توست، اما تو مثل این‏ها نیستی!
نامت که می ‏آید، آفتاب، شرمنده می‏ شود و خاموش!